Μικρομηχανές σχεδιασμένες να μεταφέρουν φάρμακα σε συγκεκριμένους ιστούς δοκιμάστηκαν για πρώτη φορά σε πειραματόζωα. Μέχρι σήμερα, τέτοιες «μικρομηχανές» είχαν δοκιμαστεί μόνο in vitro, επισημαίνει η μελέτη στην έγκριτη επιθεώρηση ACS Nano.

Ερευνητές του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια στο Σαν Ντιέγκο χορήγησαν σε ποντίκια μικροσκοπικές μηχανές από πλαστικό οι οποίες συνδέθηκαν στα κύτταρα του στομάχου.

Οι μικρομηχανές της έρευνας είναι ουσιαστικά κύλινδροι από πολυμερές, μήκους 20 μικρομέτρων, καλυμμένοι με νανοσωματίδια ψευδαργύρου. Ο ψευδάργυρος αντιδρά με τα πεπτικά οξέα και απελευθερώνει φυσαλίδες υδρογόνου, οι οποίες βγαίνουν από το ένα άκρο και ωθούν τον κύλινδρο προς την αντίθετη κατεύθυνση. Η μικρομηχανή μπαίνει έτσι μέσα στο επιθήλιο που επενδύει το στομάχι, διαλύεται από τα οξέα και απελευθερώνει το περιεχόμενό της.

Στο μέλλον, λένε οι ερευνητές, παρόμοιες μηχανές θα μπορούσαν να μεταφέρουν φάρμακα για την θεραπεία του έλκους ή άλλων παθήσεων που απαιτούν στοχευμένη χορήγηση.

Είναι μια παλιά ιδέα, την οποία διατύπωσε πρώτος ο κορυφαίος αμερικανός φυσικός Ρίτσαρντ Φέινμαν το 1959: «Θα ήταν ενδιαφέρον αν στο χειρουργείο μπορούσες να καταπιείς τον ίδιο τον χειρουργό» είχε πει ο Φέινμαν μιλώντας σε συνέδριο της Αμερικανικής Φυσικής Εταιρείας είχε προβλέψει ο οραματιστής φυσικός.

Βάζεις τον μηχανικό χειρουργό μέσα στα αγγεία, οπότε πηγαίνει μόνο τους στην καρδιά και κοιτάζει γύρω του. Βρίσκει ποια βαλβίδα είναι προβληματική και την κόβει με ένα μικρό μαχαίρι