Η Ελένη Τσαλιγοπούλου μίλησε στον Ιωσήφ Χαλαβαζή για την μουσική της, την πορεία της μέχρι σήμερα αλλά και για μια ελπίδα που γεννήθηκε…
-Από την εποχή του «Σώπα και άκουσε» και από τα τραγούδια του Καλδάρα μέχρι σήμερα η χροιά της φωνής σας παραμένει ίδια όπως λένε αρκετοί. Οι ερμηνείες έχουν πάντα την ταυτότητα σας. Πόσο σημαντικό είναι λοιπόν ένας ερμηνευτής να παραμένει πιστός στον τρόπο και την τεχνική του;
Θεωρώ πως από το «Σώπα και άκουσε» μέχρι σήμερα υπάρχει μια διαμόρφωση. Αν ακούσω την φωνή μου από το παρελθόν πιστεύω πως θα είναι διαφορετική. Οι ερμηνείες είναι διαφορετικές. Όσο περνούν τα χρόνια υπάρχει μια εμπειρία που σε διαμορφώνει. Έτσι αλλάζεις και τον τρόπο σου. Αυτό που μπορώ να πω σίγουρα είναι πως κατάφερα μέσα σε όλα αυτά τα χρόνια να βρω μια ωραία παρέα από συνθέτες, μουσικούς, τραγουδοποιούς και στιχουργούς και να τραγουδήσω τραγούδια που θα ήθελα πραγματικά. Δηλαδή ένα ρεπερτόριο χωρίς παραγγελίες τρίτων που έγινε μέσα από τον χρόνο και μεγάλωνε σιγά σιγά.
-Τι σας έδωσε η συνεργασία και η κοινή πορεία με τον Γιώργο Νταλάρα;
Ο Γιώργος Νταλάρας στα τέλη του ’80 ήταν ένα από τα βασικά πρόσωπα που μας έδειχναν πόσο σημαντικό είναι το ρεπερτόριο. Είναι από τους πρώτους τραγουδιστές που απέδειξε πως το τραγούδι μπορεί να μην είναι μόνο σε πίστες και μαγαζιά που σπάνε πιάτα. Ότι μπορούν να γίνονται live σε ωραίους και ψαγμένους χώρους, με καλή ακουστική, και εξαιρετικό φωτισμό. Επιμελήθηκε δηλαδή και την παραγωγή γύρω από το τραγούδι και πως μπορεί αυτό να γίνεται ευρύτερα γνωστό.
Το δεύτερο καλό είναι ότι η συνεργασία μου επί 10 χρόνια, όχι συνεχώς βεβαία, μου χάρισε ένα τεράστιο κοινό που όταν ξεκίνησα να κάνω δισκογραφία το είχα από πίσω. Ήταν αυτοί που αγόραζαν τους δίσκους μου και ερχόντουσαν στα πρώτα μου live.
Ο Νταλάρας είναι ένας άνθρωπος που δίνει πολύ μεγάλη σημασία στους νέους. Και η αλήθεια είναι ότι τότε υπήρχαν πολλοί νέοι που ξεκινούσαν.
-Τι νιώθετε όταν ακούτε ένα κομμάτι από το παρελθόν πως βλέπετε τα βήματα σας με την σημερινή εμπειρία που έχετε;
Κοιτάζοντας πίσω βλέπω μια στροφή. Εκεί που τραγουδούσα πιο λαϊκά, ethnic τραγούδια στα τέλη του 90′ ξαφνικά κατάλαβα πως αυτά που τραγουδώ μας πάνε πίσω. Έτσι έκανα ένα ρεπερτόριο λίγο πιο ηλεκτρικό. Θυμάμαι τότε κάποιοι είπαν πως άλλαξα στάση και ρότα, αν και εγώ ήμουν σίγουρη πως αυτό ήταν πιο σωστό. Ένας δρόμος από μουσικές που δεν ήταν αναμενόμενες. Παρ’ όλα αυτά κατάφερα και έγινα mainsteam γιατί το έκανα με αγάπη. Όταν υπάρχει λόγος για να κάνεις κάτι τελικά ο κόσμος το αγαπά και μένει στο χρόνο. Μετά από αυτό το βήμα κατάλαβα πως όλα είναι εφικτά και να ψάχνομαι περισσότερο και να βλέπω πιο ανοιχτά κάποια πράγματα μαζί με την μουσική μου παρέα, τους συνεργάτες μου. Έτσι βρήκα την ουσία του τραγουδιού και όχι μόνο να δισκογραφώ. Τότε δισκογραφούσαμε κάθε χρόνο γιατί ήταν στα πολύ up της η αγορά.
Θεωρώ πως όταν είσαι ένας λαϊκός τραγουδιστής μπαίνεις σε έναν δρόμο που θέλει ο κόσμος. Να πω την αλήθεια αυτό που ήθελα με την μουσική μου είναι να επιλέγω εγώ τον δρόμο και να κάνω προτάσεις στο κοινό. Με τρέλαινε που τόσα χρόνια η διασκέδαση γινόταν με ένα άνοιγμα από τα κομμάτια του καλλιτέχνη και μετά έπαιζε το “γνωστό” ρεπερτόριο για να γλεντήσει ο κόσμος.
Για μένα το πιο σοβαρό είναι να εξελίσσομαι πρώτα σαν άνθρωπος και μετά σαν καλλιτέχνης για να μπορώ να υποστηρίζω πιο πολύ την δουλειά μου.
-Θα φανταζόσασταν ποτέ να τραγουδούσατε ξένα κομμάτια;
Ακούω αρκετή ξένη μουσική και την λατρεύω. Η αλήθεια είναι όμως πως όχι δεν θα το έκανα. Προτιμώ να παίρνω τις ξένες μουσικές σαν παραγωγές και να τις προσαρμόζω στα μεσογειακά δεδομένα.
-Έχετε κάποιο τραγούδι απωθημένο που θα θέλατε να το πείτε εσείς;
Έχω “ζηλέψει’ πολλά τραγούδια με την καλή έννοια και τα ψιλοτραγουδώ. Μερικά μάλιστα τα έχω τραγουδήσει και σε δεύτερες εκτελέσεις. Μου αρέσει πολύ να υπάρχουν τραγούδια από Έλληνες τραγουδιστές και να τα θαυμάζω, να πηγαίνω σε live και να νιώθω πως υπάρχει λόγος ύπαρξης. Σαν καλλιτέχνης βλέπω αλλιώς τα καλά προγράμματα γιατί ξέρω πόση δουλειά έχουν ρίξει κάποιοι άνθρωποι από πίσω. Είναι και μια άλλου είδους τέχνη το να δημιουργείς ένα κάλο live πέρα από το να παίζεις απλά μουσική.
-Τι ετοιμάζετε για το μέλλον;
Ετοιμάζω έναν νέο δίσκο. Ήταν να βγει πριν από 2 χρόνια. Ήμουν στη Sony Music και έκλεισε όπως ξέρετε οπότε για πρώτη φορά, μιας και η δισκογραφία είναι πολύ πεσμένη στις παραγωγές, πήρα τον χρόνο μου και φρεσκάρω τα τραγούδια. Τα ξαναγράφουμε και γενικά πειραματιζόμαστε πιο πολύ ώστε να βγει πιο καλό αυτό το άλμπουμ. Τώρα το πότε θα βγει δεν το ξέρω αυτό να πω την αλήθεια, μπορεί μέσα στο καλοκαίρι μπορεί και μέσα στο Σεπτέμβριο. Έχει κάποιες δικές μου μουσικές και άλλων μουσικοσυνθετών αλλά, και ολόκληρα τραγούδια από άλλους καλλιτέχνες.
-Πως πιστεύετε ότι μας άλλαξαν αυτά τα 6-7 χρόνια κρίσης σαν άτομα;
Η κρίση είναι πολιτισμική. Θεωρώ ότι έχοντας λάθος πολιτικούς για πολλά χρόνια και εμείς σαν ένας λαός που έχει περάσει τα πάνδεινα, πολέμους, χούντες… θεωρήσαμε ότι μπορούμε να ζούμε πλουσιοπάροχα χωρίς να είμαστε όμως πλούσιοι. Ασελγήσαμε απέναντι στην προσωπικότητα μας και απέναντι σε αυτό τον υπέροχο τόπο που ζούμε με τόσο ήλιο και χαρά ενώ δίπλα μας ο κόσμος είναι σαν εργάτες-ρομπότ που δουλεύουν και αυτοκτονούν εξαιτίας της έλλειψης ήλιου. Νομίζω ότι κάναμε πολλά λάθη και φταίμε όλοι, αλλά κυρίως αυτοί που τα τελευταία χρόνια μας εξαθλίωσαν με την κρίση και κυβερνούσαν. Δεν θα έπρεπε να το πληρώσουμε τόσο ακριβά εμείς οι απλοί πολίτες. Όμως έχουμε σκεφτεί μέσα μας, και έχουμε πάρει τις ευθύνες που μας αναλογούν ξεχωριστά ο καθένας πλέον και έχουμε αρχίσει να αλλάζουμε.
Έχουμε αρχίσει να καταλαβαίνουμε πως μπορούμε και με λιγότερα, και με άλλους τρόπους να ζούμε. Πονάμε πιο πολύ και ακούμε τους ανθρώπους γύρω μας ενώ υπάρχει μια ελπίδα ότι μπορούμε να συνεχίσουμε έστω και δύσκολα. Πλέον όμως νομίζω αυτή η φωτεινή ελπίδα είναι πιο έντονη.
-Σχετικά με τις πολίτικες εξελίξεις. Νιώθετε ευχαριστημένη που για πρώτη φορά έχουμε αριστερή κυβέρνηση;
Όπως σας είπα πριν, νιώθω μια ωραία φωτεινή ελπίδα για πρώτη φορά. Πλέον ξέρουμε πως μπορούμε να μπούμε και στα πιο δύσκολα γιατί κάποιοι άνθρωποι μοχθούν για εμάς. Και όχι για άλλους λόγους όπως στο παρελθόν. Δεν είναι εύκολο να ακούς κάποιους να λένε “αυτό δεν θα γίνει γιατί δεν μπορεί ο ελληνικός λαός” στην Τρόικα . Οι άλλοι έτρεμαν…
Επιμέλεια: Ιωσήφ Χαλαβαζής