Πόσο κοινή είναι η κοινή λογική? Πώς διαμορφώνεται? Ποια είναι τα όριά της και γιατί είναι κοινή μόνο μεταξύ ατόμων με παρόμοιο υπόβαθρο και αντιλήψεις?
Είναι μερικά επίκαιρα θέματα και ερωτήματα που θέτει η καλλιτέχνης στην νέα της έκθεση που εγκαινιάζεται την Παρασκευή 3 Απριλίου, ώρα 7 – 10 μ.μ.
Η δουλειά της Ράνιας Ράγκου (1970) ξεδιπλώνεται με έργα ζωγραφικής, σχέδια που ξεκινούν έναν προκλητικό διάλογο γύρω από την αντικειμενική φύση της κοινής λογικής.
Απομονώνοντας στιγμές της αρχαίας και σύγχρονης ανθρώπινης σοφίας, σε τομείς όπως η τέχνη, η φιλοσοφία, η επιστήμη, η φαντασία, η Ράγκου συγχωνεύει τα αρχέτυπα που ενυπάρχουν εκεί σε μία νέα υβριδική μονάδα που ενσωματώνει όλες τις στιγμές σε ένα επίπεδο χρόνο. Θολώνοντας μ΄ αυτό τον τρόπο, τις γραμμές μεταξύ πραγματικού και απατηλού. Δηλαδή στην ουσία εξερευνά μέσα από μία κλειδαρότρυπα τις ρίζες της διαφορετικότητάς μας και την επακόλουθη μορφοποίηση της κοινής λογικής. Κινείται βουστροφηδόν * ανάμεσα στο παρόν και το παρελθόν αναδεικνύοντας την υποκειμενική της διάσταση.
Έτσι, εάν εξαιρέσουμε την οικουμενική λογική της επιβίωσης, που οδηγεί ενστικτωδώς σε αυτονόητες έλλογες αντιδράσεις, όπως “δεν πηδάω από την ταράτσα ή δεν κολυμπάω με καρχαρίες”, η κοινωνική λογική της συμβίωσης κινείται με υποκειμενικούς μοχλούς.
Αυτή η κοινή λογική της καθημερινότητας έχει υποστεί την μετάλλαξη της κοινωνικής εξέλιξης και έχει συντονιστεί στο συμφέρον, όπως αυτό εκφράζεται μέσα από κάθε ομάδα. Ό,τι είναι μαζικό είναι λογικό. Αλλά αυτό δεν αποδεικνύει την αντικειμενικότητα της λογικής, αναδεικνύει την υποκειμενικότητα της. Αναδεικνύει γιατί είναι κοινή μόνο μεταξύ ατόμων με παρόμοιο υπόβαθρο και αντιλήψεις.
*βου•στρο•φη•δον μέθοδος γραφής κατά την οποία οι γραμμές εναλλάσσονται από τα αριστερά προς τα δεξιά και από τα δεξιά προς τα αριστερά [ Ελληνικά βουστροφηδόν, η κίνηση του βοδιού κατά το όργωμα, βούς + στροφή + -δον>]
