Ένα κομμάτι αλουμινίου με μέγεθος πέντε εκατοστών σε ύψος 800 έως 2000 χιλιομέτρων δεν δημιουργεί κάποιο πρόβλημα στην αισθητική μας, ακόμα και αν κοιτάμε το νυχτερινό ουρανό με ένα καλό τηλεσκόπιο. Ωστόσο, η σύγκρουση με μια μάζα ακόμα και τόσο μικρού μεγέθους που κινείται με ταχύτητα πάνω από 25.000 χιλιόμετρα ανά ώρα, δηλαδή 10 φορές ταχύτερα από μια σφαίρα, μπορεί να κάνει μεγάλη ζημιά σε ενεργές διαστημικές συσκευές, όπως δορυφόρους και το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό και ειδικά στα φωτοβολταϊκά τους συστήματα που δεν προστατεύονται από ασπίδες.

Οι λύσεις που έχουν προταθεί είναι αρκετές. Η European Space Agency έχει σχεδιάσει μια αποστολή με στόχο τη μετακίνηση μεγάλων θραυσμάτων. Η αποστολή θα ξεκινήσει το 2021 και αφορά αντικείμενα με βάρος πάνω από 4000 κιλά το καθένα.

Για μικρότερα θραύσματα, η πιο πρόσφατη και αρκετά φιλόδοξη πρόταση, έγινε από μια διεθνή ομάδα επιστημόνων, της οποίας ηγείται το Ινστιτούτο Riken στην Ιαπωνία.

Η λύση βασίζεται στη χρήση μιας συσκευής laser, η οποία θα τοποθετηθεί στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό και θα σπρώξει εκτός τροχιάς διαστημικά σκουπίδια συνολικής μάζας πάνω από 3000 τόνους.

Αρχικά, η ομάδα θέλει να τοποθετήσει ένα μικρό σύστημα που θα αποτελείται από ένα τηλεσκόπιο υπερύθρων για τον εντοπισμό των θραυσμάτων και ένα laser μικρής ισχύος. Αν το πείραμα πάει καλά, θα ακολουθήσει η εγκατάσταση τηλεσκοπίου τριών μέτρων και laser 100νταπλάσιας ισχύος με ακτίνα δράσης 100 χιλιόμετρα.

Το σύστημα θα λειτουργεί αυτόματα, αν και δεν θα ήταν κακή ιδέα, οι κατασκευαστές να προβλέψουν και χειροκίνητη λειτουργία για να προσφέρουν την εμπειρία του video gaming στους αστροναύτες του Σταθμού.