Του Θοδωρή Λαπαναΐτη
Όλα τα μηνύματα του Σαββατοκύριακου δείχνουν ότι η κυβέρνηση εισέρχεται σε μια εβδομάδα φωτιά όπου εν πολλοίς θα ξεκαθαρίσει το τοπίο αναφορικά με το προς τα που θέλει να βαδίσει.
Αύριο Τρίτη είναι η καταβολή της δόσης των 740 εκατομμυρίων ευρώ στο ΔΝΤ και από την κυβέρνηση αφήνουν ανοιχτά όλα τα ενδεχόμενα κατά τη δήλωση του Νίκου Βούτση, ότι αν συνεχίσουν οι δανειστές την ίδια τακτική τότε θα πρέπει να υπάρξει «αλλαγή γραμμής πλεύσης» από την κυβέρνηση. Πάντως πολλά θα εξαρτηθούν από τη σημερινή συνεδρίαση του Eurogroup όπου οι προσδοκίες της κυβέρνησης εξαντλούνται στην καλύτερη περίπτωση σε ένα «κοινό ανακοινωθέν».
Ωστόσο αυτό που διαφαίνεται αυτή τη στιγμή είναι το γεγονός ότι η «ασάφεια» έχει εμφιλοχωρήσει στη στρατηγική της κυβέρνησης. Από τη μια μεριά επιμένει να λέει ότι στόχος παραμένει η «αμοιβαία επωφελής συμφωνία», ενώ την ίδια στιγμή συντηρείται το θέμα του δημοψηφίσματος, πράγμα που προδικάζει ότι δεν υπάρχει σημείο τομής ανάμεσα στους δανειστές και τις «κόκκινες γραμμές» της κυβέρνησης. Άλλωστε τα ίδια τα κυβερνητικά στελέχη είναι αυτά που δηλώνουν ανοιχτά ότι οι εκπρόσωποι των δανειστών στα τεχνικά κλιμάκια έχουν ανοίξει ζητήματα για νέες μειώσεις ακόμα και στις κύριες συντάξεις αλλά και αυξήσεις φόρων.
Ενδεικτική του κλίματος είναι η πολύωρη συνεδρίαση του κυβερνητικού συμβουλίου χτες Κυριακή, όπου σύμφωνα με πληροφορίες «επιβεβαιώθηκε η θέση της κυβέρνησης για την ανάγκη επίτευξης μιας αμοιβαία επωφελούς συμφωνίας που θα κινείται στο πλαίσιο της πρόσφατης λαϊκής εντολής» και παράλληλα η κυβέρνηση αναμένει ανάλογα μηνύματα για τις προθέσεις των δανειστών από το αυριανό Eurogroup. Ωστόσο συνεχίζονται από πολλές πλευρές του εξωτερικού ακόμα και οι ανοιχτές προειδοποιήσεις και απειλές για χρεοκοπία και έξοδο από της Ελλάδας από την Ευρωζώνη.
Σ’ αυτή τη φάση η κατάσταση στο εσωτερικό της κυβέρνησης και των κοινοβουλευτικών ομάδων είναι βαριά και το κλίμα ανησυχίας και ανασφάλειας είναι διάχυτο, καθώς έχει κατασταλάξει σε σημαντική μερίδα στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ ότι δεν υπάρχει έδαφος για «έντιμο συμβιβασμό» και «αμοιβαία επωφελή λύση». Ήδη άλλωστε έχουν εμφανιστεί βουλευτές τόσο στην κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ (Λαπαβίτσας, Μακρή) αλλά και των ΑΝΕΛ (Ξουλίδου, Κόλλια-Τσαρουχά) που διαμηνύουν ότι η ψήφος τους δεν πρέπει να θεωρείται δεδομένη.
Το κλίμα αυτό του αναβρασμού φαίνεται να επικρατεί και στα κομματικά όργανα του ΣΥΡΙΖΑ και εκφράστηκε και στην χτεσινή συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας και του προεδρείου της κοινοβουλευτικής ομάδας. Είναι χαρακτηριστικά τα όσα είπε σε συνέντευξή του ο Παναγιώτης Λαφαζάνης, όπου μεταξύ άλλων σημείωσε πως «μια “άτακτη υποχώρηση” ή μια “ταπεινωτική υποταγή” θα σήμαινε ταφόπετρα δεκαετιών για την Αριστερά και “τελική λύση” καταστροφής για τον τόπο. Παραφράζοντας μια γνωστή ρήση θα έλεγα ότι “η Αριστερά έχει πολύ μεγάλη αγωνιστική ιστορία για να διαπράξει μια τόσο βαριά ατιμία κατά της πατρίδας μας και του λαού μας”. Οι έννοιες της “άτακτης υποχώρησης” και της ταπεινωτική υποταγής” είναι ξένες και απεχθείς για τον ΣΥΡΙΖΑ».
Ουσιαστικά αυτή η άποψη απηχεί τις ανησυχίες της Αριστερής Πλατφόρμας αλλά και πολλών άλλων στελεχών που προβληματίζονται για τις προθέσεις της ηγετικής ομάδας της κυβέρνησης. Ταυτόχρονα σε μεγάλο κομμάτι του ΣΥΡΙΖΑ είναι παγιωμένη η αντίληψη –άσχετα αν ως τώρα αποφεύγεται να διατυπωθεί ανοιχτά και δημόσια– ότι η αρχική ασάφεια της απόφασης της 20ης του Φλεβάρη εγκλώβισε την κυβέρνηση και επέτρεψε στους δανειστές να στριμώξουν διαπραγματευτικά την Αθήνα θέτοντας ατζέντα με μέτρα άγριας λιτότητας. Αρκετά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ μάλιστα δεν κρύβουν τη δυσφορία τους για τις πρόσφατες αναφορές Τσακαλώτου που εμμέσως έκανε αποδεκτές κριτικές που δεχόταν η κυβέρνηση από τα δεξιά της, ότι στην αρχή της διαπραγμάτευσης δεν είχε πλήρως επεξεργασμένες και συγκεκριμένες προτάσεις.
Μάλιστα ο αντιπρόεδρος της βουλής Αλέξης Μητρόπουλος τάσσεται υπέρ ενός δημοψηφίσματος πριν από οποιαδήποτε συμφωνία με τους εταίρους προκειμένου να μη βρεθεί προ τετελεσμένων ο ΣΥΡΙΖΑ, καθώς σ’ αυτή την περίπτωση εκτιμάται ως πολύ πιθανή η εσωκομματική περιδίνηση ακόμα και μια κυβερνητική κρίση. Αυτός άλλωστε είναι και ο λόγος που το σύνολο των στελεχών των δύο κυβερνητικών κομμάτων, ακόμα και όταν εκφράζουν επιφυλάξεις για το αποτέλεσμα της διαπραγμάτευσης είναι πολύ προσεκτικά στις δημόσιες αποτιμήσεις της ως τώρα διαπραγματευτικής τακτικής της κυβέρνησης προκειμένου να μην εμφανίζουν εικόνα διχασμού πριν οι εξελίξεις κατασταλάξουν.
