«Η ελπίδα είναι αυτή που θριαμβεύει πάντοτε όταν έχει κανείς μέσα του αληθινή πίστη στον άνθρωπο και στη ζωή».
Αυτό ήταν ένα σημαντικό σημείο της επιστολής του Μίκη Θεοδωράκη που συνέταξε με αφορμή την επετειακή συναυλία που θα ανέβει στις 14 Ιουλίου στο Ηρώδειο, για τα 90 χρόνια ζωής του.
Συγκεκριμένα στην επιστολή του αναφέρεται:
«Θέλω να ευχαριστήσω το Φεστιβάλ Αθηνών και την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών για την απόφασή τους να παρουσιάσουν στο Ηρώδειο τα έργα μου ”Πρώτη Συμφωνία” και ”Άξιον Εστί”. Όπως επίσης να χαιρετήσω όλους τους άξιους συντελεστές, που είμαι βέβαιος ότι με το ταλέντο και την προσωπικότητά τους θα βοηθήσουν, ώστε τα έργα μου να έχουν την όσο γίνεται καλύτερη ερμηνεία και παρουσία.
»Πρέπει να ομολογήσω, ότι αισθάνομαι άβολα που η μουσική μου θα ακουστεί σε μια εποχή που κυριαρχείται από τον μεγάλο πόνο των γερόντων που λιώνουν στις ουρές για ένα πιάτο φαΐ. Είναι επόμενο να αισθάνομαι ντροπή, ειδικά εγώ που ενώ κουβαλάω στην πλάτη μου τα ίδια χρόνια, έχω το προνόμιο να απολαμβάνω την ίδια στιγμή την μεγάλη χαρά ενός ανθρώπου της τέχνης, που το έργο του παρουσιάζεται σε έναν ιστορικό χώρο μπροστά σε ένα μεγάλο κοινό.
»Το μόνο που με παρηγορεί, είναι ο συμβολισμός από την συνύπαρξη μέσα στον ίδιο λαό του πόνου και της ελπίδας αλλά και της βεβαιότητας ότι κάποτε ο πόνος θα εξαλειφθεί, ενώ η ελπίδα θα γιγαντωθεί και θα γίνει πραγματικότητα.
»Άλλωστε ας μην ξεχνάμε ότι την Πρώτη μου Συμφωνία την συνέθεσα μέσα σε συνθήκες του μεγαλύτερου πόνου που μπορεί να γνωρίσει ο άνθρωπος, για να αποδείξω ότι η ελπίδα είναι αυτή που θριαμβεύει πάντοτε όταν έχει κανείς μέσα του αληθινή πίστη στον άνθρωπο και στη ζωή».
