του Θοδωρή Λαπαναΐτη
Ο πρωθυπουργός με τη συνέντευξή του στο κομματικό ραδιόφωνο του ΣΥΡΙΖΑ έδειξε αποφασισμένος να σηκώσει το βάρος της διάσπασης προκειμένου να υπερασπιστεί την επιλογή του να προχωρήσει σε τρίτο μνημόνιο
Είναι γεγονός ότι η κατάσταση στο εσωτερικό του κυβερνώντος κόμματος είναι πια μη αναστρέψιμη. Ο Αλέξης Τσίπρας επί του πρακτέου έδειξε την πόρτα της εξόδου στους διαφωνούντες λέγοντας ότι «εκβιασμένη ενότητα δεν υπάρχει».
Παράλληλα περιέγραψε και τους όρους διαμόρφωσης του κόμματος που θέλει ο ίδιος ως πρωθυπουργός για να μπορεί να κυβερνήσει. Επί της ουσίας είπε ότι πλέον ο κυβερνητικός ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να έχει τάσεις γιατί η κομματική πολυσυλλεκτικότητα μεταφέρεται στην κυβέρνηση και στην κοινοβουλευτική ομάδα με παράλληλα κέντρα εξουσίας.
Η συνέντευξη αυτή που δόθηκε σε ένα μέσο μαζικής ενημέρωσης που απευθύνεται καταρχήν στο κομματικό ακροατήριο δεν είναι τυχαίο ότι δόθηκε παραμονές της κρισιμότερης συνεδρίασης της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ, όπου ουσιαστικά θα έχουμε μια πρόγευση πάνω στις «λεπτομέρειες» που θα επισφραγίσουν και το τυπικό μέρος της διάσπασης του ΣΥΡΙΖΑ που πρακτικά έχει επέλθει αμέσως μετά την πρώτη ψηφοφορία για την εξουσιοδότηση προς τον Αλέξη Τσίπρα να διαπραγματευτεί στη σύνοδο κορυφής της 12ης του Ιούλη.
Επί της διαδικασίας το παιχνίδι παίζεται ως εξής: Ο Αλέξης Τσίπρας προτείνει έκτακτο συνέδριο το Σεπτέμβρη εφ’ όλης της ύλης. Η Αριστερή Πλατφόρμα ζητάει διαρκές συνέδριο εδώ και τώρα και σε κάθε περίπτωση πριν από την οριστική συμφωνία για το νέο μνημόνιο καλώντας την κυβέρνηση να αποχωρήσει από τη διαπραγμάτευση και να μην το υπογράψει.
Σ’ αυτή την επιμονή της πλατφόρμας που κάνει αδύνατη την διαμόρφωση απόφασης σε επίπεδο πολιτικής γραμματείας του κόμματος ο Αλέξης Τσίπρας αντιτείνει στο διαρκές συνέδριο ένα εσωκομματικό δημοψήφισμα. Και επ’ αυτού θα κονταροχτυπηθούν οι δύο πλευρές στην συνεδρίαση της κεντρικής επιτροπής.
Το ενδιαφέρον εστιάζεται στο γεγονός ότι η Κεντρική Επιτροπή ως σώμα πρακτικά είχε διαφωνήσει στην πλειοψηφία της με το νέο μνημόνιο και μένει να φανεί πως θα αντιδράσει υπό το φως των νέων δεδομένων. Οι πληροφορίες θέλουν από τους 108 (στα 201 μέλη της Κεντρικής Επιτροπής) διαφωνούντες, να ταλαντεύονται περίπου 20 στελέχη για την στάση που θα κρατήσουν, για το αν δηλαδή θα το πάνε μέχρι τέλους.
Ουσιαστικά αύριο θα κριθεί εν πολλοίς και κατά πόσο ο Αλέξης Τσίπρας θα πετύχει τη δική του πύρρειο νίκη εντός του ΣΥΡΙΖΑ.
Σε κάθε περίπτωση πάντως το αποτέλεσμα όποιο και αν είναι το βέβαιο είναι ότι οι εσωκομματικές πληγές πάνω στο προφίλ του Αλέξη Τσίπρα δύσκολα θα επουλωθούν καθώς η δημοφιλία του στηρίχτηκε στο γεγονός ότι ηγούνταν ενός αριστερού ριζοσπαστικού κόμματος. Στο βαθμό μάλιστα που τα γεγονότα δείξουν ότι αυτό το κόμμα στην πλειοψηφία του δεν τον ακολουθεί τότε τα πράγματα δεν είναι καθόλου εύκολα ευοίωνα και για το δικό του πολιτικό μέλλον.
Ουσιαστικά το μόνο επιχείρημα που έχει να αντιτάξει αυτή τη στιγμή ο Αλέξης Τσίπρας είναι οι κατηγορίες προς την πλευρά των διαφωνούντων ότι ρίχνουν την κυβέρνηση της Αριστεράς και κατ’ αυτό τον τρόπο «προσχωρούν στο πολιτικό σχέδιο των αντιπάλων του ΣΥΡΙΖΑ».
Πάντως από την πλευρά της Αριστερής Πλατφόρμας φαίνεται ότι οι αποφάσεις πια είναι και εκεί ειλημμένες όπως έδειξε και η εκδήλωση της Ίσκρα, η οποία ανήρτησε μια παλιότερη δήλωση του Μίκη Θεοδωράκη που απαντάει εμμέσως πλην σαφώς στο σημερινό επιχείρημα του Αλέξη Τσίπρα για το νόημα της στήριξης μιας κυβέρνησης της Αριστεράς.
Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει η δήλωση του μουσικοσυνθέτη στις 6 Γενάρη του 2015 δηλαδή στην προεκλογική περίοδο: «Παραμένω αντιμνημονιακός. Που σημαίνει ότι δεν δέχομαι καμία σχέση με εκλογές που έχουν ως αντικείμενο την ανάδειξη του καλλίτερου διαχειριστή των όρων του Μνημονίου. Γι’ αυτό, όταν με ρωτούν για τη θέση μου στις ερχόμενες εκλογές, ιδιαίτερα όσον αφορά τον ΣΥΡΙΖΑ, δηλώνω ότι δέχομαι να τον στηρίξω με ένα και μόνο όρο: Να δεσμευθεί προεκλογικά, εδώ και τώρα, ότι εάν και εφ’ όσον γίνει κυβέρνηση, το πρώτο πράγμα που θα κάνει, θα είναι να φέρει στη Βουλή Νόμο για την οριστική και πλήρη απαλλαγή της χώρας από όλους τους επαχθείς όρους του Μνημονίου. Κι αυτό γιατί μου είναι αδιανόητο να δεχθώ ότι ένα κόμμα της Αριστεράς μπορεί να κυβερνήσει σε συνθήκες παράδοσης της Εθνικής μας Ανεξαρτησίας και Εθνικής Αυτοτέλειας στους ξένους».
